Sztuka zawiera się w pojmowaniu i wyrażania świata. Jest nieprzemijającym tchnieniem duszy we fragment materiału lub czasu, wyrażanym na wiele sposobów i mającym wiele znaczeń. Cyceron podkreślał, że sztuka jest filozofią życia. Proust wyłonił ją jako przeciwieństwo nicości. Kraszewski zwinnie ubrał sztukę w łatwe niewinne szczęście. Modzelewski upiększał sztuką świat, twierdząc, że jej dyskretna forma dodaje mu zawsze dobra. Passendorfer opisywał sztukę prawami doboru naturalnego. A Terentiew twardo twierdził, że w sztuce nie ma demokracji!
W malarstwie pszczoły najczęściej ożywiają martwą naturę. Nadlatują nad estetyczne kompozycje owoców, warzyw i kwiatów, aby stać się symbolem i wyróżnić dzieło, nadać mu wyjątkowy charakter. Owady i małe skorupiaki, ludzkie czaszki i inne postaci zwierzęce mogą stać się tematem głównym dzieła. „Ciche nieruchome życie” splata się z kolorystyką lub wyróżnia na tle wątłych owoców. Czasem ciało owada stanowi tylko poświatę, rzuca cień, jest ułożone w dynamicznym splocie dzięki czemu odbiorca wie, że owad ląduje lub zebrawszy pyłek rozpoczyna dalszą wędrówkę. Andreas Lach przy pomocy farby olejnej wprowadza pszczołę na soczyste winogrona. Jesienne śliwki i owad zbierający słodką ciecz sprawia, że obraz ten staje się ,,apetyczny” w odbiorze i umila jesienne, skracające się dni.
Anna Tomańska
